19 Nisan 2009 Pazar

Yaşanamayan anlardan, yaşanmış hayat çıkar mı...


Zamanı yaşıyoruz ürkek ne getireceğini bilmeden, sevgileri kısıyoruz sonsuzmuşcasına. Hayat içimizden akarken ne geçmişe, ne de geleceğe bakmadan sadece o anın içinde var oldu. O anlar hayatımız oldu ama o anı hiç bilemedik...

Bir varmış, bir yokmuş, belki hiç olmamış... belki hep olacak...


Sıcacık bir güne açtı gözlerini, hayalinde elleri, gözleri ve ruhu vardı. Pırpır çırpan yüreklerle yükseldiler, her şeye tepeden baktılar, sessizliği bozan keman ve aynı ritimdeki kalp atışları ile.
Sıcacık yüreklerle kavradı eller, gözler ve sonra ürkeklikler... Şimdi aynı atan iki ayrı kalptiler... Belki de hiç aynı atmamışlardı... Şimdi katildiler, kalplerinde parmak izleri...

Kulaktan, tene...


Gözlerim kapalı Farid Farjad dinliyorum... Kalbim pırpır... Ellerimde kadifeler... Burnumda amber yasemin kokuları... Gönlüm açık, bin bir hayallerde Farid Farjad dinliyorum...